BAROK ÜSLUP Portekizce’de “tam yuvarlak olmayan düzensiz inci” anlamına gelen barocco sözcüğünden kaynaklanmaktadır. Mecazi olarak “tuhaf, gülünç, tutarsız” anlamını icerir. Gösteri tutkusu, tüm barok dönem boyunca egemen olmuş ve kendini yaşamın her dalında belli etmiştir. Tiyatro sanatı, dinsel ayinler, devlet törenleri, bayramlar, dönemin sahneleme sanatına olan tutkusunu açığa vurmaktadır. “abartılmış”ı seven bu üslup, söz sanatıyla ilişki arar, gerçekdışına olan eğiliminden ötürü GÖZ ALDATIMI’na ve YANILSAMA’ya (illusion) önem verir. Barok Mimarlık abartılı hacim ve dekorları kullanarak görkem ve güç etkisi yaratmaya çalışmıştır.
Resimde barok hareketlilik ve kütleleri belirlemeye yönelik IŞIK – GÖLGE kullanımıyla ilgilenmişler.. Resimlerinde hareketli figürlerle güçlendirilmiş derinlik duygusu egemendir. Dinsel ve mitolojik konuların yanı sıra POPRTRE, MANZARA, İÇ MEKAN RESMİ günlük yaşam sahnelerinin bağımsız konular olarak ele alındığı Barok Dönem’de sanatçılar düzenlemelerinde gerçek etkisini aramışlardır. Michelangelo, Correggıo ve Tintoretto’nun çalışmalarıya Barok resim İtalya’da doğmuş ve tüm Avrupa ülkelerini etkilemiştir.
Kaynak Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi